Er zijn tijden dat ik er niet aan denk maar zo af en toe komt het bij me op. Hoe hebben we ooit geleefd zonder het Internet, mobiele telefoons, Ipod of een laptop? Kun je het nog herinneren die eerste jaren op het Internet dat je moest inbellen via een modem? Of die eerste mobiele telefoon die zo groot was als een koelkast, de walkman of een Commador 64? Ah het leven was goed!
Maar van al deze dingen ben ik nog het meeste blij met het Internet. Blij omdat ik kan delen, kopen, geven of vinden. Het Internet is een fantastische plek om inspiratie op te doen voor fotografen om te zien wat andere fotografen hebben gecreeerd en daar weer van te leren. Daarom ga ik op regelmatige basis laten zien wie mij inspireren en waarom.
Ik wil graag starten met een van mijn favoriete fotografen Bruce Weber. Hij is geboren in 1946 in Greensburg Pennsylvania en is een van de grootste fashion fotografen maar ook een videograaf, regisseur, mode ontwerper, auteur. In het kort een multi talen. Een fotograaf met een passie voor zwart wit. Een fotograaf die als geen ander de menselijke anatomie laat zien. Hij is een van de eerste fotografen die schaars gekleden mannen en vrouwen introduceerde voor reclame campagnes van Calvin Klein, Karl Lagerfeld en Versace. Hij heeft in veel bladen gestaan zoals Vogue, Vanity Fair en nog veel meer. Hij heeft heel wat bekende mensen gefotografeerd, modellen, muzikanten en athleten. En zijn werk was een belangrijke inspiratie bron voor regisseur Tony Scott toen hij Top Gun maakte. Iets wat ik niet wist tot in een aantal jaren geleden de special edition DVD kocht en een interview op de DVD zag van Don Simpson en Jerry Bruckheimer. Ze vertelde dat een fotoboek van Bruce Webr de inspiratie was geweest om dezelfde sexy look in de film te gebruiken. Ze toonde een foto als voorbeeld en je kunt je voorstellen hoe verrast ik was toen ik ontdekte dat ik die specifieke foto ergens in mijn huis had! Die foto kocht toen ik een jaar of 17 was. In de Expo winkel in de Kalverstraat. Ik heb het destijds in een lijstje gedaan omdat het me geloof het of niet me deed denken aan Top Gun (zelfs na 20 jaar kijk ik er nog iedere keer naar ik geef het toe), zonder te weten dat het werkelijk een inspiratie bron was voor de film.
Ik holde door mijn huis want ik moest die foto vinden. Ik zocht en vond mijn oude schoolagenda met al mijn zwartwit briefkaarten die ik spaarde. Maar deze foto zat er niet bij. Waar was die kaart? Hij kon niet weg zijn. Ik ging achter mijn bureau zitten wat teleurgesteld, geen idee waar die kaart kon zijn. Had ik een plek gemist? Ergens vergeten te kijken? Ik staarde met een lege blik naar mijn beeldscherm, mijn ogen gleden langzaam af in het niets en toen gebeurde het. Ik zweer het, daar was het, naast mijn beeldscherm, nog altijd in het glazen wissellijstje. De foto van de Butterfly Beach Parking Lot. Waarom had ik niet eerder gezien? Een zucht van verlichting verliet mijn lippen en mijn hart miste een slag terwijl ik de foto oppakte en er naar staarde. Ik zei iets hard op. Die mooie foto met drie jonge goedgetrainde mannen, in een jaren 60 auto. Die een beetje relax onderuit, in de late hete namiddagzon hingen.
Ik ging meteen op Internet kijken naar de fotografie van Bruce Weber. Hij heeft zoveel gemaakt. Niet alleen zwartwit, niet alleen foto's van welgetrainde mensen, fotomodellen of beroemdheden maar ook van zijn honden, het straatleven van Detroit en Liberty City. Ik houd van zijn zwartwit fotografie en bewonder de manier waarop hij kleur gebruikt, op een wat vervaagde manier waardoor de foto's een oude uitstraling krijgen.
Om te laten zien wat ik bedoel laat ik een aantal foto's van Bruce Weber zien copyright by Bruce Weber.
