Na een verregende zondag middag waarin we zouden gaan golfen werd alles naar vandaag door geschoven. Storm en onweer hadden de hele middag Crystel River geteisterd (het slechtste voorjaar sinds 20 jaar). Gelukkig was de zon vandaag al vroeg op. De golfbaan hier in Crystal River is groot en uitdagend maar we zijn toch het meest versteld over de hoeveelheid spelers hier op de baan. Een flight start iedere 6 minuten zo meer dan eens heb je de volgende flight alweer op je staart voordat je op de green staat. Ik heb dit nog niet vaak meegemaakt en ik moe zeggen dat ik toch meer het type die van een rustige golfbaan houdt. Op het gemakkie van de tee naar de green lopen in plaats van met een buggy over de baan heen crossen.

We hadden 4,5 uur nodig om bij de 18de hole te komen en dat dus met een buggy! Omdat we meer dan 4,5 uur buiten waren hadden we aardig wat trek en zijn we gaan eten bij Clawdaddy's. Een diner en lounge restaurant waar we wat gefrituurde vis en ribs en twee glazen wijn ophaden. Nu zijn we hier al meer dan een week met weinig last van jetlag. Ik keek op de klok. De laptop is nog op Nederlandse tijd en om 20:00 uur in Florida betekent 02:00 uur in Nederland. En in eens voelde ik me zo moe. De hele dag buiten met de wind in mijn haar en twee glazen wijn was gewoon teveel of misschien ben ik al weer bezig met de reis terug naar Nederland.

Zo morgen is de laatste dag dat we spelen. De vooruitzichten zijn goed dus we hopen op een mooie dag en een rustige baan.

Na zware regenval afgelopen nacht zijn we vandaag een wandeling gaan maken vanuit Plantation Inn. Dit oude landhuis heeft echte zuidelijke chare en heel veel Alvin eekhoorns in de buurt. Toen het weer op klaarde zijn we een ritje met de auto gaan maken.

Heel veel mensen in Crystal River praten over de Manatees deze grote zoogdieren ook wel aangeduid als zee koeien die naar de wateren bij Crystel River komen als het zee water te koud wordt. Ze verblijven dan in de warmere kanalen en rivieren hier. Er zijn speciale Manatees tours en de mogelijkheden om met de Manatees te zwemmen als ze zich laten zien.

Ondanks dat de aardige mensen van de Plantation Inn ons meerdere malen hebben verteld dat we ze hier in de buurt zouden kunnen vinden hebben we er nog geen gevonden.

Dus vandaag zijn we gaan lunchen bij Crackers een groot restaurant met een buiten terras met uitzicht op het meer. Na onze lunch zijn we op de houte plankeer gaan lopen en passeerde we een bord met allemaal informatie over de Manatees, hun natuurlijke leefomgeving en waar ze verblijven.

We liepen naar het einde van de planier. Ronald keek uit over het meer en zei hard op: 'Zo waar zijn de zee koeien dan?' en op dat moment, ik maak geen gein, hoorde we een whuzz gelijk en iets kwam boven het water uit. Een Manatee, alsof die wilde zeggen: 'Nou hier ben ik.' Dit grote bruine dier zwom naar het planier opzoek naar planten. Het zwom wat rond, at wat planten en liet zich af en toe boven het water zien.

I heb geprobeerd om wat foto's te maken en als je goed kijkt op de laatste foto's dan zie je een Crystal River Manatee.

Ik was dan wel niet bij het driedaagse event maar bij de Expo die vandaag en morgen geopend is voor het publiek. Aangezien drie dagen heen en weer rijden vanuit Crystel River niet zo'n goed idee leek (en dat klopte) zijn we vandaag naar Orlando geweest en hebben gewinkeld in een van de grote outlet centres. Op de weg terug zijn we naar Photoshop World geweest.

De Convention Centre is heel groot dus het duurde even voordat we de juiste venue hadden gevonden. Ik was verbaasd hoe klein het bord was die ons informeerde dat we bij Photoshop World waren. Tijdens de Expo waren geen klassen aan de gang maar de expo was in full swing. De omvang van de expo was ongeveer gelijk aan die bij Imaging 2010 waar ik onlangs naar toe ben geweest en ik dacht dat deze groter zou zijn.

We hebben David Ziser gezien die een presentatie gaf over licht en trouw fotografie. Moose Peterson vertelde over Photoshop. Adobe had een vrije kleine booth net als OnOne Software. Kelby Training en Kelby boeken hadden de grootste stand en bij de Elinchrom stand zag Ronald mijn man Scott Kelby een presentatie geven. We hebben er nog 20 minuten van kunnen volgen.

Aangezien ik Scott op de Imaging 2010 event in Nederland had gezien moest ik natuurlijk wat foto's maken niet alleen om te bewijzen dat Scott Kelby er was maar ik eveneens!

Op deze zonnige en warme dag zijn we van Crystal River naar Tampa gereden. Niet alleen om wat te winkelen maar om een spring training wedstrijd van de New York Yankees bij te wonen. In Tampa hebben ze een eigen thuis stadion op het George M Steinbrenner Field waar ze ieder voorjaar trainen. We hadden onze tickets online besteld en konden ze om 17:00 ophalen. We dachten nog dat we vroeg waren maar er was al een grote menigte op de been volledig gehuld in NY kleding. We gingen op de tribune zitten terwijl de zon langzaam onderging.

Het was nog een frisse avond en gelukkig hadden we truien en jassen mee terwijl we om ons heen mensen in t-shirts en korte broeken zagen zitten. Het begon met het volkslied. De eerste 3 innings waren snel voorbij geen enkele run totdat Alex Rodriguez wat vuur in de wedstrijd gooide en met een run zijn team mate in scoring positie bracht. In de zesde inning scoorde NY nog twee punten. Dat was voor ons het moent om weer terug te rijden naar Tampa. De wedstrijd is geeindigd in 3-1 NY en we hadden een geweldige avond. Onze eerste echte baseball game.

Ja het is waar, ik werd wakker vanmorgen en het was nog steeds bewolkt, er stond een stevige wind maar we lieten ons niet uit het veld slaan. Dus zijn we zelf maar op zoek gegaan naar de zon, gewapend met slippers, zonnebrand en op naar het Crystal River strand ook wel Fort Island Beach genaamd. Op de foto's op Internet leek het een groot strand met een strandtent. In werkelijkheid was het niet groot en was de strandtent een toiletblok met een douche gelegenheid maar we hadden de zon op ons hoofd en zand tussen onze tenen en de wereld was geweldig.

We waren er om 10:00 en toen waren er nog niet zoveel mensen op de been dus kon ik mooi wat foto's maken. We hadden nog steeds een trui aan want ondanks de zon was het nog fris. Maar de natuur hier is prachtig en vredig en ik ben helemaal voor vredig op dit moment. Dus hebben we een relaxed dag in de zon doorgebracht. Hoop op nog meer morgen.

We vertrokken uit Amsterdam met heel veel regen afgelopen zaterdag met de overtuiging dat na 2 uur vertraging, 10 uur vliegen naar Orlando, 3 uur om door de douane te komen, onze baggage en de huur auto ophalen en dan nog eens twee uur rijden naar Crystal River we eindelijk wat zon zouden zien. Nou iedereen wist ons te vertellen dat zaterdag een prachtige dag was geweest zondag daarentegen... drie keer raden... just was alleen maar regen. We zijn de oceaan overgevlogen en het was net of we nog thuis waren maar met een kleine jetlag.

Vandaag was helemaal voor golf en juist op het moment dat we de weg wilde oversteken naar de golfbaan... drie keer raden... juist het regende en het waaide behoorlijk. Moet je voorstellen dat ik bijna al onze regenkleding thuis had gelaten. Dus ik ben heel dankbaar dat ik op het laatste moment besloot om toch die extra sweater en de regenkleding mee te nemen want die hadden we echt nodig vandaag!

Dus nadat we hole 9 hadden besteed, ja, ja eindelijk, eindelijk zagen we de zon. Het was nog wat fris maar we kregen eindelijk wat zon. De vooruitzichten voor morgen zijn een stuk beter (vooral zonnig) dus ik hoop dat het ook echt beter wordt. Dus om te laten zien hoe we zijn vertrokken en hier zijn aangekomen, hier wat foto's.

Onlangs kwam ik een super blog tegen en ik kan niet anders dan via mijn blog daar aandacht aan te besteden. Ik ben een fan van Adobe producten en heb de hele CS4 suite.

Nu kwam ik de coffeetea photography blog tegen waar Rita allerlei geweldige tips, actions en andere freebies for Photoshop en Elements deelt.

Ik heb een aantal actions gedownload en ik moet zeggen dat ik onder de indruk ben. Daarnaast zit een instructie bij de download en heeft ze in de download zowel PS als Elements zitten. Ik heb al vaker gezegd dat je toch van het Internet moet houden als je online gaat en daar iemand vind die zo aardig is en dit soort dingen deelt.

Dus ga naar die site en bekijk deze geweldige blog.

Eindelijk, eindelijk, eindelijk, eindelijk komen de eerste zonnestralen tevoorschijn, hoor ik 's morgens de vogels fluiten en komen de eerste krokussen boven de grond. Na een hele lange, lange winter kunnen we nu eindelijk de kou afschudden en zijn we maar een paar dagen verwijderd van de officiele lente.

Met dat in het achterhoofd is het nog maar een kleine stap totdat het het zomer is. Vorige zomer heb ik foto's gemaakt in mijn tuin van bijen die druk bezig waren nectar te verzamelen voor de honing. Ik kijk graag naar deze foto's omdat het me herinnert aan de mooie warme dag.

En dat is nu precies wat fotografie doet het helpt ons die ene seconde herinneren ergens in de tijd.

Toen ik gisteren over het interview van Mike Larson vertelde op Askdane realiseerde ik me dat ik niet eerder de foto's van de workshop heb gedeeld die ik vorig jaar bij de workshop van Mike Larson heb gemaakt. Aangezien deze zeker de moeite waard zijn zet ik ze vandaag online zodat je ze kan zien.

Ondanks dat het midden november was hebben we echt geluk gehad met het weer en we hadden zelfs zon toen we 's middag naar buiten gingen voor een live shoot. Het model had het behoorlijk koud maar daar was niets van te zien op de foto's. Mike was echt een pro in actie. Het was heel interessant om te zien hoe hij transformeerde toen hij zijn camera omdeed en foto's begon te maken. Hij is iemand die makkelijk presenteerd en zijn verhaal verteld. Zijn passie voor fotografie kwam pas echt tot z'n recht toen hij foto's maakte en dat was ook wel te zien in het eind resultaat toen de fotoshoot klaar was en hij deze deelde met de groep.

Ik heb tevens wat foto's van Mike met zijn Sunbouce die hij demonstreerde tijdens de workshop.

Tegenwoordig zijn de Amerikaanse Trouw en Portrait fotografen de nieuwe rock and roll helden, beroemdheden. Ze leven het glamoureuze leven en vliegen de hele wereld over naar de meest exotische locaties om daar zogenaamde high end bruiloften te fotograferen of workshops te geven aan grote groepen nieuwe fotografen. Ik denk dat iedere fotograaf droomt van dat soort succes. Erkent te worden om je fotografie. Ik vind het fascinerend om te zien hoe deze fotografen werken.

Ik heb al een aantal keer verteld dat ik naar een Mike Larson workshop ben geweest en ik was onder de indruk van zijn kennis en kunde maar ook om zijn wijsheid. Vandaag zak ik een video op askdane.com van Dane Sanders (ook een hele goede fotograaf) die Mike Larson interviewde op WPPI in Las Vegas een jaarlijks event voor trouw en portrait fotografen in Amerika. Hier het interview.